Songs (klik de -icoontjes voor audio)
1. Put The Freaks Up Front
2. Sister Dew
3. One Advice, Space
4. The Magic Hour
5. The Ideal Crash
6. Instant Street
7. Magdalena
8. Everybody's Weird
9. Let's See Who Goes Down First
10. Dream Sequence #1

Muzikanten :
- Tom Barman
- Danny Mommens
- Klaas Janzoons
- Craig Ward
- Julle de Borgher

Gasten :
- Piet Jorens : Percussion
- Bart Maris, Pol Mareen, Mark Demaseneer, Els Dedoncker : horns
- David Bottrill, Kelvin Smits, Guy Van Nueten : keyboards
- Lucy Wilkins, Rebecca Doe, Robert Spriggs, Oli Kraus (Browndog) : strings
- Sandra Pardo : voice

Productie : David Bottrill
Opgenomen in ICP Brussel, El Cortijo San Pedro de ALcantra, El Frente Arte Ronda, Fallout Shelter & Olympic Studios London.

Persmededeling

dEUS, het verhaal tot nu toe ...

dEUS hebben door de kritiek toegejuichte platen op hun naam, wordt gesmaakt door groepen zoals Radiohead en R.E.M., kreeg kleren aangemeten door Raf Simons, regisseerde films zowel voor opera's en mocht met de film "Theme From Turnpike" in heel Europa als voorfilm bij "Trainspotting".
Opgericht in Antwerpen in de vroege jaren negentig, bestaat deze alternatieve eclectische rockgroep nu uit Tom Barman (zang, gitaar), Danny Mommens (bas), Julle De Borgher (drums), Klaas Janzoons (viool) and Craig Ward (gitaar, zang).

Tom Barman raakte geïnteresseerd in muziek in zijn late tienerjaren toen hij de Velvet Underground en Violent Femmes ontdekte. De allereerste versie van dEUS specialiseerde zich dan ook in het brengen van coverversies van songs van deze groepen. Hun vroegste optredens hadden plaats in de Music Box in Antwerpen, een verzamelplaats van acteurs, muzikanten en artiest, waarvan de groep de onconventionele levensstijl oppikte.

Rond deze periode kwam Barman Stef Kamil Carlens tegen (die nu vertrokken is) en het duo zette zich samen aan het schrijven van songs. Een van hun eerste demo's bracht hen tot in de finale van de Rock-Rally wedstrijd en zette hen aan tot toeren. Terug in Antwerpen werden schilder Rudy Trouvé (ondertussen ook vertrokken), Janzoons en hun vroegere buschauffeur De Borgher ingelijfd. Met hun gezamelijke vorokeur voor Captain Beefheart, Tom Waits en John Coltrane zette de groep zich aan het schrijven van een reeks songs die zigzagden tussen ontelbare muzikale stijlen.

De single die voor de doorbraak naar een breder publiek zorgde was 'Suds And Soda', gevolgd door de al even potente "Via". Vervolgens tekenden ze een platencontract bij Island Records en begonnen aan de opnames van wat hun avontuurlijke en schitterend onthaalde debuutplaat Worst Case Scenario zou worden. De toer liep echter in het honderd doordat De Borgher zijn enkel brak in Berlijn. In plaats daarvan concentreerde de groep zich dan ook op hun talloze solo- en nevenprojecten (Barman heeft zijn eigen house-groep terwijl Trouvé zelfs claimde lid te zijn van tenminste 7 werkende bands).

Kort daarna bracht de groep een enkel via postorder te verkrijgen plaat "My Sister Is My Clock" uit, gevolgd door de goed ontvangen "In A Bar, Under The Sea". Deze cd bevatte de geweldige 'Little Arithmetics' single en was misschien zelfs nog avontuurlijker dan hun debuut, iets wat Q Magazine verleidde tot het schrijven van "this is a disturbing and brilliant mix of crazed, acidy rock that will force people to listen".

In 1997 stortte dEUS zich op een wereldtournée, met meer dan 160 concerten op 4 continenten, gedeeltelijk ook om hun nieuwe bassist Danny Mommens in te werken, die kort na In A Bar Under The Sea bij de groep was gekomen. De groep heeft ook altijd een sterk z'n eigen ideën doorgedrukt bij het ontwerpen van het artwork van de cd en dirigeert ook z'n eigen video's.

Een jaar later legt dEUS de laatste hand aan hun derde (officiële) album. The Ideal Crash is een donkere, verkwikkende en originele plaat die met elke luisterbeurt meer prijsgeeft en zonder twijfel een keerpunt in de carrière van deze unieke en bijzondere groep.

Dank aan Kevin Moens voor deze bio. De nederlandse vertaling is van ondergetekende.

In de pers :

- Rif-Raf : "Misschien is "The Ideal Crash" wel een slechte titel, omdat die luidruchtig geëxperimenteer in het vooruitzicht stelt, maar wonderzoete zomeravondlijke melodieën geeft . ... Als luisteraar schrik je zelden op : de tien songs ... nemen je eerder mee op sleeptouw dan dat ze je bij je nekvel grijpen."
- PDW in Humo : "... TIC is een uit pure klasse opgetrokken oplawaai die het gros van de internationale concurrentie op haar plaats lazert : ongeveer vijfentwintig Alex Puissant-passen achter dEUS".
- Café des Arts (De Morgen) : "De grillige, aan Beefheart herinnerende kantjes lijken wat meer naar de achtergrond verdrongen en de "poppy" kant van dEUS, die er trouwens altijd al geweest is, wordt dit keer heel wat sterker geaccentueerd. Een onmiddellijk gevolg hiervan is dat TIC overkomt als de meest rechtlijnige, rustigste and meest toegandelijke langspeler die de Antwerpse gODEN tot dusver hebben afgescheiden".
- Teek : "Een groeiplaat die, als je hem voldoende water (en liefde) geeft, langzaam openbloeit ... het Antwerpse vijftal in een eerste instantie een klassieke rockgroep is, die niet zomaar op elk passerend treintje springt. Bij het beluisteren van THE IDEAL CRASH schoten ons namen te binnen als Elliott Smith, Eels, Leonard Cohen, Neil Finn, Bryan Ferry, Will Oldham, Massive Attack ... en wanneer de plaat in de winkel ligt, zult u er zelf waarschijnlijk nog andere ontdekken."

Zelf nog ergens een goeie (of slechte) recensie zien staan ? Stuur maar op !

Mijn Mening

Het zou me sterk verwonderen indien er iemand in België middels deze pagina van het bestaan van "The Ideal Crash" op de hoogte werd gebracht. Sinds de release van de sufgehypete "Cocoon Crash" van die andere internationaal doorgebroken Belgische groep K's Choice, werd er immers niet meer zoveel "fuss" verkocht rond het uitbrengen van een cd'tje. Geen cover, agenda of cultuurrubriek weet te ontkomen. Deze "bombardement"-marketing lijkt echter effect te hebben : de single "The Ideal Crash" staat al enkele weken op 1 in de Afrekening, de Cd wordt goud in de eerste week, de concerten verkopen uit in recordtijd, Tom Barman gaf 120 interviews op enkele weken tijd ...
Is het dit allemaal wel waard, vraagt een sceptisch mens zich dan al eens af. Het antwoord in het geval van deze cd van dEUS is puur en onverkort, zonder gêne of omwegen, wat mij betreft simpelweg ... JA ! JA ! JA !
Op de vraag of dEUS nu "commerciëler" geworden is, is het antwoord niet eenduidig : ja, dEUS maakt iets minder grillige muziek, de nummers drijven zonder uitzondering op sterke en gemakkelijk in het oor liggende melodielijnen, er wordt al eens een strijkersorkestje bijgehaald waar vroeger enkel de viool van Klaas Janzoons knarste ... maar terzelfdertijd ook neen : deze dEUS graaft eigenlijk veel dieper dan vroeger, is donkerder dan voorheen, de songs zijn zonder uitzondering langer dan 5 minuten, er staan geen kant en klare en radiovriendelijke singles op ...
Een belangrijker vraag vind ik dan ook of dEUS béter is geworden : in mijn geval (die niet volmondig achter de vorige dEUS-platen stond wegens iets te veel "arty farty" experimentjes) is dit beslist wederom met zo'n JA! JA! JA! te beantwoorden. Ik vind "Sister Dew", "Everybody's Weird", "Let's See Who Goes Down First", "The Magic Hour", "The Ideal Crash" prachtige en prachtig uitgewerkte songs. Wie enkel hield van de energie-uitbarsting "Suds 'n' Soda" zal na de beluistering misschien wat op zijn honger blijven zitten, maar dat was in het Nirvana-tijdperk ... op het moment komt het sterkste werk van Radiohead en Mercury Rev, maakt R.E.M. een plaat zonder drummer ...
Wat er precies aan de nummers zo goed is heeft u zoals gezegd al elders en veel beter kunnen horen of lezen. Enkel nog deze opmerking : willen de radiomakers van dit land en de dEUS-managers a.u.b. eens langer dan 10 seconden naar de platen die ze draaien luisteren : de single "Instant Street" zonder het waanzinnig instrumentaal uitfreakende gedeelte is als een stier zonder cojones en met afgezaagde horens. En is op die manier dus redelijk schaapachtig.
Zoals ze in Ronda en het stierenland Andalucia zeggen : deze cd is "กกก de puta madre !!!". En zoek dat maar niet op in een Spaans woordenboek.

Zelf een mening over deze plaat ? Stuur maar op, dan zet ik ze hier bij !

Meer over deze groep :

- Officiële site : http://www.deus.be
- Management : Musickness (musickness@deus.be)
- Fanmail : fanmail@deus.be

Waar deze cd te kopen ? :

Deze CD online bestellen kan (prijzen opgezocht op 25 maart 1999, niets garandeert evenwel dat deze nog zo zijn als u ze leest) :

Winkel	Prijs van de CD	Verzending + andere kosten	Totaal	Link
Azur	753	0	753 BEF
HVH-Megastore	638	54	692 BEF
Proxis	598	95	692 BEF	Proxis

Laagste prijs staat in het geel, hoogste in het rood. Deze prijsvergelijking houdt geen rekening met mogelijke vermindering van kosten bij het bestellen van meerdere CD's, bonuspunten, verschillen in levertijd e.d. Verzendingskosten zijn deze naar een adres in België.

Heeft u deze plaat nog ergens anders goedkoper gezien, heeft u zelf een online CD-winkel met Belgische producten erin, staat er een fout in mijn berekeningen : laat het me weten.

Geïnteresseerd om uw release hier aan te kondigen ? Het is gratis !! Klik hier voor de practica.